Die rood spreekt

Door: wil melker

 je oogt verlegen
 tongt een glimlach
 die rood spreekt

 een mond
 vol kleine tanden
 wacht de scherpe beet

 je blik is zacht
 ziet minder kleur
 dan ooit gedacht

 de zachte lijn
 van je gezicht
 schaduwt in het licht

 je haar is zwart van
 chaos in zijn pieken
 er in kroelen is genieten

 nog sluier je je angst
 wacht gelaten op de uren
 het kuren gaat nog maanden duren