De storm joeg vuur
vertel de bomen maar
dat je bent vreemd gegaan
als pril en groen ontlokte je
de zinnen stond nonchalant
ineens het hele bos te minnen
je flirtte met je blond
je ogen waren dauw
en vochtig als je mond
de zon kleurde je haren
jij bracht de wind niet tot bedaren
jij wakkerde hem aan
spiralend snel in kleine hozen
je warmte raakte iedereen
gekoesterd door jouw zachte vozen
je lach brandde het middaguur
de storm joeg vuur
door alle harten
kieskeurig was je niet
zo ben je vreemd gegaan en mij
heb je zonder scrupules laten staan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De storm joeg vuur’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.