De luwte van je ogen
zag je
lopen in de wind
stevig stappen maar nog
sierlijk als een kind
haren dansten
kregen vleugels
werden blond gedragen
door de sterke vlagen
en in de luwte
van je ogen
vond ik rust toen
ik je kuste op de dijk
met liefde
binnen handbereik
bracht het windje in de rug
ons toch niet sneller terug
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De luwte van je ogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.