De halve waarheid
ik liet je los
maar zit nog vast
uit donker
had ik licht genomen
maar in mijn dromen
bleef ik nooit alleen
omdat jij verscheen
je hand
was snel gegrepen
je warmte voelde blij
ik kon met jou
het eenzaam zijn vergeten
als ik je nodig had
je was er steeds voor mij
jij gaf de vrouw
in mij gestalte
verliefd werd ik op jou
je wilde mijn verlangen
ik wilde wel
jij was niet vrij
ik leef de halve waarheid
je diepste pijnen ken ik niet
ik moet eerst vrij zijn
om die te verwerken
anders wordt jouw liefde
mijn verdriet
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
01/09/2011
© Op dit gedicht 'De halve waarheid' van wil melker zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.