Bepareld met wat dauw

wil melker

 een zwarte spin
 spon draden tussen
 zon en jou mijn bloem

 zag de eerste trillen
 in het ochtendlicht
 bepareld met wat dauw

 al gauw kruiste
 een tweede lijn verfijnde
 ruimte in afbakening

 je bloeit nog lente
 maar warmte en licht
 zijn al getemperd

 het web waarin
 jij zit dreigt je
 langzaam te verstikken

 samen hebben we
 de ragen weg gedaan
 de spin is op de loop gegaan