INLOGGEN
«»

Waar tijd de hemel raakte

 in zacht geroezemoes
 parelde een hoge lach
 ik voelde dat je nader kwam
 wist dat jij me zag

 je liep mijn ogen in
 gedachten vol met stilte
 eindelijk weer samen
 na eeuwen zonder namen

 handen vonkten
 in het tasten naar elkaar
 we pasten in perfectie
 liefdevol in elk gebaar

 we zaten daar
 waar tijd de hemel raakte
 een woeste zee zijn
 eigen horizon vermaakte

 we gingen terug
 naar paradijselijke sferen
 de schepping werd vernieuwd
 we mochten het nog eens proberen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

10/12/2011 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Waar tijd de hemel raakte’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.