Roze transparante sluiers
ik zag je lach
je was gekleed met
ogen vol bewondering
een jas die openhing
verholen blikken
op je huid door roze
transparante sluiers
je nodigde ze uit
mannen met
verstolen lusten
onrust schuifelt
tegen krukken
je spreekt ze aan
danst de toog aan stukken
bloedrood kussen lippen
omdat jij je laat gaan
in het applaus
dreunt nog het bloed
de ogen blijven gretig
ze hopen op een groet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Roze transparante sluiers’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.