De pluizenbloem

wil melker

 jij bracht mij
 de pluizenbloem
 een lange adem vol met wensen

 ik wees jou
 de holle weg
 een stilteplaats voor mensen

 wij lagen
 op de heuvelrug in vergezicht
 0nze kussen kaatsten licht

 paradijsden zoals
 de schepper heeft gezegd
 legden onze schaamte weg

 ook zonder appel en de slang
 duurde het niet lang
 er trok een wolk voor de zon

 de regen
 had vrij spel
 wij waren het verzopen stel