Baar me mijn kinderen
ik leg de schepping
aan je voeten mijn godin
zie mij lopen op het
stukje aard een vleugje
hemel in de zin
ik lach je alle
paradijzen toe
de appels en de slang
ik sla de jaren om
verliefd al eeuwenlang
je hebt iets goddelijks
waarvoor ik val
bezit mijn ziel
bespeelt mijn geest
mijn lichaam voelt je overal
jij bent mijn wereld
ik jouw aard
laat niemand je ooit hinderen
baar me mijn kinderen
dat ben je meer dan waard
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
28/04/2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Baar me mijn kinderen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.