Zij riedelt monologen
mijn liefde speelt piano
ik zing haar melodie
zij speelt voor mij de echo's
van mijn ego's harmonie
zij riedelt monologen in een
nooit gehoorde samenspraak
is voer voor psychologen als
dissonant de stemming maakt
haar vingers geven lengte als
gevoel verstand te boven gaat
zij laat het leven zien zoals
het nergens ooit beschreven staat
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zij riedelt monologen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.