Een eiland in de mensenzee
ik zag je door beslagen ramen
aangekomen nog op reis
een vleugje buitenland
verdromend in je ogen
je kuste me ik rook parijs
ik nam je hand
de koffers maakten grenzen
een eiland in de mensenzee
we lachten samen de omgeving
deinden met de golven mee
je stem had zuidelijke klanken
woorden nog een licht accent
gaf je bloemen en je bloosde
alle sterren uit het firmament
daarom heb ik je gekozen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een eiland in de mensenzee’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.