Rood dat zwart verving
ik pakte licht
dat donker hing
verborgen door de nacht
jij zag het rood
dat zwart verving
en ons de morgen bracht
ik kuste je
in lome rust
je lijf ontwakend zacht
jij streelde mij
met ochtendlust in
passie die om schemer lacht
ik haatte je
met stille kracht
jouw raadsels en mijn pijn
jij had me lief
bleef in mijn macht
al was dat vaak maar schijn
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Rood dat zwart verving’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.