Naakt en nieuw

wil melker

 op een kleine heuvel
 heb je de citadel gebouwd
 onneembaar en vertrouwd

 de stenen zijn je
 zonder vragen aangedragen
 alleen de kleur heb je geschouwd

 met cement uit
 alle lagen tolerantie
 hechtte jij de verdere expansie

 maar je vrijheid was ommuurd
 het veilig nest gevangenis
 op uitbraak werd gevuurd

 bent ondergronds gegaan
 gevlucht door holen en spelonken
 die naar doodgaan stonken

 naakt en nieuw heb je
 de wereld weer betreden
 en afgedaan met jouw verleden

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Naakt en nieuw’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.