Met vleugjes vrouw

wil melker

 de lucht rook
 onbekend naar
 licht en groen
 was speels
 met vleugjes vrouw
 in een spannend
 ronde warmte na
 al die maanden kou

 licht speelt weer
 in alle hoeken
 danst in kleur met
 splinternieuwe voeten
 door het jonge gras
 flintert door ontloken blad
 waar winters boom
 slechts takken had

 de vleugjes vrouw
 die ik weer maak
 tot beeld van jou
 in perspectief van glas
 voorzichtig als je was
 toen je mij transparant
 de eerste keer
 je hand en lippen bood

 de warmte in je lijf
 het maandenlang verblijf
 in woorden die
 een thuis creëerden
 van ons huis dat aan
 de weg naar hemel lag
 de sleutel die ik kreeg en nu
 als vriend naar binnen mag