Het wit van zeilen
strepen blauw
strak doorschoten
met wat lijnen
groen en grauw
mijn horizon voor jou
het wit van zeilen
die de rust verijlen in
een tijdloos perspectief
ik steel dit beeld en
schenk het jou mijn lief
kom met mij kijken
naar de mensen
hun zee van wensen
en wacht totdat de
hemel opzien baart
jij bent het waard
in jou heb ik
mezelf gevonden
gebonden door een
kronkel in de tijd
ik zat op slot totdat
het klikte tussen ons
jouw laatste frons
voor dat je ogen lachten
en mij de vrijheid brachten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het wit van zeilen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.