Het verlies van vandaag

wil melker

 in het stilste uur
 was ik buiten met
 merels die fluiten
 scholeksters
 schreeuwen hun
 winnende lach
 en ik wacht

 wacht op je
 antwoord
 dat niet anders
 kan zijn dan een
 omzien in pijn
 een zwaai
 waarin ik verdwijn

 we warmden
 elkaar in de zon
 van de lente
 geloofden in zomer
 versnoepten de
 centen uit een
 beurs vol met liefde

 ik moet gaan
 kijk me niet aan
 in het verlies
 van vandaag
 kiemt nog gevoel
 blijft de herinnering
 van jou als geliefde