Een onderkoeld negeren
het smeulde
in haar ogen
hij kon het
vuur niet doven
haar blik
maakte hem laaiend
zij pareerde met een
onderkoeld negeren
geheven hoofd
terwijl hij schikte
woog en wikte in
een stamelend excuus
finaal was haar gebaar
de vinger naar de deur
hij redde theatraal zijn eigen
hachje verdween met rode kleur
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
© Op dit gedicht 'Een onderkoeld negeren' van wil melker zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.