Charme en raffinement
waai mijn luchtkastelen weg
ik wil niet meer met bloemen spelen
de zon in regenbogen zien
flirten met de lente gaat vervelen
geef mij ijzer
om met eigen hand te breken
een storm met huizenhoge golven
om mijn krachten mee te meten
alles om het vrouwelijk geweld
in liefde te weerstaan
waar charme en raffinement
de dijken zijn waartussen wij bestaan
niet opgehokt
en opgefokt door schone schijn
maar in respect van elkaar leren
het uniek talent van ieder te waarderen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
19/04/2012
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Charme en raffinement’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.