Een duizendjarenkind

wil melker

 speel ik met jou
 of jij met mij
 de wei bloeit rood
 van de papavers
 het geel is uitgeplozen
 door de wind zij blies
 een duizendjarenkind


 in vogelvlucht
 laat zon de lange
 halmen warmen
 geen schaduw koelt
 tot hitte trilt en
 jij je liefde lacht knus
 liggend in mijn armen


 we hebben van
 de maan geproefd
 de sterren laten bleken
 met onze handen
 hebben we elkaar
 de onervaren lust
 met passie onderwezen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Een duizendjarenkind’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.