Je uitgestoken hand
je draalde
draaide op één voet
en klopte op de deur
die als in uitnodiging
half open stond
verwondering in je ogen
een bijna niet geloven
de bravoure van een impuls
die drempels overschreed
toen je naar me keek
weg waren gedachten
over grendels en sloten
in een ongewenst entree
ik nam je uitgestoken hand
jij ging stralend mee
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
29/09/2011
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Je uitgestoken hand’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.