INLOGGEN
«»

Tintelt weer het leven

 we liepen in het wit
 spraken zonder woorden
 schreven zonder inkt
 en de tijd stond stil

 ik raakte je
 er viel een schaduw
 uit je antwoord
 in stilte op de grond

 opeens is er die lach
 die op minuten jaagt
 de uren vraagt wat
 langer te gaan duren

 dan stroomt het bloed
 en tintelt weer het leven
 vergeten we voor even
 hoe dood het witte

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tintelt weer het leven’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.