«»
Tintelt weer het leven
we liepen in het wit
spraken zonder woorden
schreven zonder inkt
en de tijd stond stil
ik raakte je
er viel een schaduw
uit je antwoord
in stilte op de grond
opeens is er die lach
die op minuten jaagt
de uren vraagt wat
langer te gaan duren
dan stroomt het bloed
en tintelt weer het leven
vergeten we voor even
hoe dood het witte
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tintelt weer het leven’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Liefdesgedichten (liefde voor iemand)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|