«»
Het koesteren van de stilte
ik neem zon
en bloemen mee
mag ik delen in je rust
ik wil komen
bij je dromen omdat
je mijn gevoelens sust
op een bankje
met wat schaduw in
het suizelen van de wind
mag je zachtjes
met mij spreken
jij de vader ik het kind
in het sluiten
van mijn ogen hoor
ik weer je zachte stem
in het koesteren
van de stilte voel ik
dat ik bij je ben
ik kan je nu
geen kus meer geven
ik zal zwaaien in een groet
het weer thuis zijn
voor heel even voelt
na al die tijd zo goed
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het koesteren van de stilte’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Liefdesgedichten (liefde voor iemand)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|