INLOGGEN
«»

Het koesteren van de stilte

 ik neem zon
 en bloemen mee
 mag ik delen in je rust

 ik wil komen
 bij je dromen omdat
 je mijn gevoelens sust

 op een bankje
 met wat schaduw in
 het suizelen van de wind

 mag je zachtjes
 met mij spreken
 jij de vader ik het kind

 in het sluiten
 van mijn ogen hoor
 ik weer je zachte stem

 in het koesteren
 van de stilte voel ik
 dat ik bij je ben

 ik kan je nu
 geen kus meer geven
 ik zal zwaaien in een groet

 het weer thuis zijn
 voor heel even voelt
 na al die tijd zo goed

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het koesteren van de stilte’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.