INLOGGEN
«»

Braken mijn vleugels

 ze braken mijn vleugels
 vertraagden mijn vlucht
 zijn jaloers op mijn kleuren
 moet ik uit de lucht?

 mag ik niet meer vliegen
 of alleen in het dal
 geen helling thermieken
 wordt het net nu mijn val

 we vlogen ooit vrij
 en dolden de zon
 vergaten de bloemen
 jij speelde met mij

 vleugels die tipten
 in fladderend gaan
 ogen die blikten
 in een zorgloos bestaan

 we rustten wat vaker
 spraken in geur
 de nectar bracht liefde
 en later zijn kater

 de bloem is verdord
 mijn vleugels zijn grauw
 de vlucht is te kort
 om te vliegen naar jou

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Braken mijn vleugels’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.