Braken mijn vleugels

wil melker

 ze braken mijn vleugels
 vertraagden mijn vlucht
 zijn jaloers op mijn kleuren
 moet ik uit de lucht?

 mag ik niet meer vliegen
 of alleen in het dal
 geen helling thermieken
 wordt het net nu mijn val

 we vlogen ooit vrij
 en dolden de zon
 vergaten de bloemen
 jij speelde met mij

 vleugels die tipten
 in fladderend gaan
 ogen die blikten
 in een zorgloos bestaan

 we rustten wat vaker
 spraken in geur
 de nectar bracht liefde
 en later zijn kater

 de bloem is verdord
 mijn vleugels zijn grauw
 de vlucht is te kort
 om te vliegen naar jou