Vliegt al zonder vleugels
het nest was vol
met leven en zo druk
door herrie ben je
naar de rand gevlucht
in die stilte gaf je
je niet bloot je hechtte
moeilijk miste warmte
uit de moederschoot
je woont nu in je dromen
met de wereld in je hand
het leven is je overkomen
ervaring scherpt je verstand
je vliegt al zonder vleugels
je wortels ben je kwijt
eens zul je moeten aarden
zweven duurt geen eeuwigheid
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vliegt al zonder vleugels’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.