Zwarte bloemen
nog groeien ze
de zwarte bloemen
van de nacht
ze komen onverwacht
ronden rood en openen
verdriet in pijn en dood
wortels uit verleden
voeden beelden in het heden
maar bloeien doen ze niet
in opkomend licht
verkleuren ze
realiteit brengt geuren terug
ze stralen warmte
van de zon in het
reiken naar de hemel
waar vroeger
duister won draait nu
de wereld zich ten goede om
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zwarte bloemen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.