We branden vuur en wierrook
ik koester je hoofd
zonder gezicht
je lichaam aan mijn handen
we branden vuur
en wierrook voor elkaar
als een intiem gebaar
je woorden schrijven
over mij in vloeiend schrift
de schrijfhoek is mijn tegenwicht
ik krul je letters en
je marslijn rond
de rechte lijn verdroom ik
vertel me woorden
en je witte regels
letters uit je spiegelbeeld
kom en volg me
leer het leven schrijven
nu en op de lijn
niet ertussen
dat benauwt de kou
heeft ons te lang bevroren
je bent mijn horizon
nooit verder dan een dag
ik wil je bij me als dat mag
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
30/08/2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘We branden vuur en wierrook’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.