INLOGGEN
«»

We branden vuur en wierrook

 ik koester je hoofd
 zonder gezicht
 je lichaam aan mijn handen

 we branden vuur
 en wierrook voor elkaar
 als een intiem gebaar

 je woorden schrijven
 over mij in vloeiend schrift
 de schrijfhoek is mijn tegenwicht

 ik krul je letters en
 je marslijn rond
 de rechte lijn verdroom ik

 vertel me woorden
 en je witte regels
 letters uit je spiegelbeeld

 kom en volg me
 leer het leven schrijven
 nu en op de lijn

 niet ertussen
 dat benauwt de kou
 heeft ons te lang bevroren

 je bent mijn horizon
 nooit verder dan een dag
 ik wil je bij me als dat mag

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

30/08/2010 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘We branden vuur en wierrook’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.