INLOGGEN
«»

Van pennen en papier

 het was
 de diepte niet
 waar ik zo’n angst voor had

 maar dat ongewisse
 het onpeilbaar
 zwarte van dat gat

 waar anderen mij de vleugels
 reiken van pennen en papier
 sta jij naast me vraagt blijf hier

 zij wenken
 aan de overkant
 met zon en paradijs

 jij kunt niet vliegen
 zeg je stil
 en neemt mij bij de hand

 samen zijn we weggegaan
 toch kijk ik terug
 omdat mijn hart blijft overslaan

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Van pennen en papier’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.