Lacht geen wolkjes meer
in naar jou kijken
voel ik de koude
langzaam wijken
ontwapenend in gebaar
veel kleine hints
een flits van lentekind
je adem lacht
geen wolkjes meer
ogen sprankelen warmer weer
de eerste stappen
op het fleurig pad
toen wit eindelijk gesmolten was
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
29/03/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Lacht geen wolkjes meer’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.