INLOGGEN
«»

Koos voor stilte

 ik weeg uren in vergeten
 wil ze niet meer weten
 voel de warmte die er was
 kende je toen pas

 je hangt nog om me heen
 in heldere ogen en die lach
 hoor nog de woorden die me vragen
 jouw liefde altijd mee te dragen

 jij koos voor stilte
 in het houden van zweeg
 in alle lichaamstalen zelfs
 tranen konden je niet overhalen

 op een eigen wereld plek
 heb jij jezelf neergezet
 je wilt je niet meer branden
 mijn handen zijn te warm geweest

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Koos voor stilte’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.