Koos voor stilte
ik weeg uren in vergeten
wil ze niet meer weten
voel de warmte die er was
kende je toen pas
je hangt nog om me heen
in heldere ogen en die lach
hoor nog de woorden die me vragen
jouw liefde altijd mee te dragen
jij koos voor stilte
in het houden van zweeg
in alle lichaamstalen zelfs
tranen konden je niet overhalen
op een eigen wereld plek
heb jij jezelf neergezet
je wilt je niet meer branden
mijn handen zijn te warm geweest
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Koos voor stilte’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.