INLOGGEN
«»

In een koperkleurig woud

 heb mijn vleugels
 weer versteld
 de flarden opgelapt
 mijn kleuren bijgesteld
 en kan weer vliegen

 je had me weggetrapt
 ineens was ik oud vuil
 te min om naar te kijken
 in blinde haat ging
 je agressie over lijken

 je ogen openden het weten
 niet vergeten hoe het was
 we spiegelden de uren
 braken muren af
 en liepen uit de pas

 we vlogen goud
 het zilver schitterde
 in bloemen de nectar
 zong van warme zoenen
 in een koperkleurig woud

 de helling op de wind
 in vlagen naar de hemel
 je speelde als een kind
 op zomers langste dagen
 in een oneindigheid van tijd

 je hebt geen oog voor me
 mijn aandacht kan je missen
 je laat weer gissen wie je bent
 een hele vent nu je mij
 als de vlinder kent

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In een koperkleurig woud’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.