INLOGGEN
«»

Een liefdeskind te baren

 ik was verblind
 en dacht met jou
 een liefdeskind te baren

 je lichaam zag gevaren
 en was gekneusd door een
 onheus ervaren in je jeugd

 behoedzaam zochten wij
 naar wegen waarop we steun
 en warmte konden geven

 we koesterden ontluikend
 leven en spraken in de uren
 van de slechtste dagen met elkaar

 jij wilt niet meer en
 kiest om weer alleen te gaan
 geen ballast meer uit je verleden

 ik hoor niet bij dat schuldgevoel
 dat knaagt en je steeds bijt
 je angsten komen uit die andere tijd

 ontken niet wat er is geweest
 sluit af waar je aan hebt geleden
 maar wees heel zuinig op het heden

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een liefdeskind te baren’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.