Duizend vlindervleugelbogen
met wind
breng je het bladstil loof
tot suizelend bewegen
jouw stralen zon
lichten de schaduw op
en warmen donker leven
je ogen lachen
uit de diepte
van je open hart
de rode mond
vraagt zacht
of jij me kussen mag
ik heb je hand gepakt
wij zijn gaan lopen onder
duizend vlindervleugelbogen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
24/06/2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Duizend vlindervleugelbogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.