INLOGGEN
«»

De ranke stelen

 waar vroeger
 lente binnen kwam
 tocht nu de kou

 trekt langs
 onze warme plekjes
 verkilt wat ik vertrouw

 zacht streel ik
 je bloemen op het raam
 de ranke stelen

 maar snel
 valt er een traan
 daarna nog velen

 de kristallen
 in je ogen
 zijn gedoofd

 je hart bevroren
 ons lieve samenzijn
 is voorgoed verloren

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

02/10/2012 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De ranke stelen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.