Te vluchtig
je schemert
op de grens van mijn gedachten
helder en weer vaag
ik zit hier
stil te wachten
tel de uren van vandaag
hoorde je
in een gesprek van lang geleden
je ogen spraken nog het meest
je zou weggaan
zonder reden
vond het welletjes geweest
was verdwenen
voordat ik je had gekust
zag een glimpje van je benen
het heeft zo moeten zijn
je was voor mij te vluchtig
de herinnering doet pijn
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Te vluchtig’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.