De lucht krijgt altijd spijt

Door: wil melker

 chaos schept in korte zinnen
 wartaal uit begrip
 ze brengt de wanhoop bij mij binnen
 in een leven zonder grip

 ik lach maar voel wantrouwen
 loop maar ben de weg steeds kwijt
 wil met jou kastelen bouwen
 maar de lucht krijgt altijd spijt

 zie me in je ogen breken
 mijn woorden hard en vol venijn
 ik dwing je zo mij te vergeten
 dat denkt de chaos in mijn pijn

 ik zie je gaan het korte keren
 mijn tranen huilen als je groet
 chaos laat me door niets deren
 omdat ik je weglach nu voorgoed