Sporen van sprookjes
je bent nooit overladen
met bloemen en grote cadeaus
jij wilt het kleine
verwondering over het fijne
een wolk die
aan de hemel zeilt
krijgt een warme lach
terwijl je ogen zich verblijden
hand in hand
zomaar lopen onder bomen
open plekken ontdekken
sporen van sprookjes op mos
het weidse zicht genieten
in scheiding met de hei
nog staan er boompjes vrij
maar zij groeien snel naar bos
samen leven in liefde
met de natuur als goede buur
meer is er niet nodig
geluk maakt de rest overbodig
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
03/02/2014
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Sporen van sprookjes’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.