Sporen van sprookjes

wil melker

 je bent nooit overladen
 met bloemen en grote cadeaus
 jij wilt het kleine
 verwondering over het fijne

 een wolk die
 aan de hemel zeilt
 krijgt een warme lach
 terwijl je ogen zich verblijden

 hand in hand
 zomaar lopen onder bomen
 open plekken ontdekken
 sporen van sprookjes op mos

 het weidse zicht genieten
 in scheiding met de hei
 nog staan er boompjes vrij
 maar zij groeien snel naar bos

 samen leven in liefde
 met de natuur als goede buur
 meer is er niet nodig
 geluk maakt de rest overbodig

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

03/02/2014

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Sporen van sprookjes’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.