Een tikkeltje ondeugd
je oogde klassiek
met een tikkeltje ondeugd
in je soepele loop
dat nonchalante
van blik en het koppie
stimuleerde mijn hoop
in een eerste contact
sprongen tot onze schrik
de vonken er af
wie geladen was
blijft nog altijd een vraag
over de aarding doe ik maar vaag
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
23/12/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een tikkeltje ondeugd’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.