warda

Fairouz

een grijze vogel vliegt
verschrikt op
een jonge man schrijft
zijn geliefde

liggend in het gras

hij is ver van haar
geluk huilt in zijn
dromen
toekomst ligt in het
verschiet

nog even geduld

het wolkendek trekt dicht
donker , dreigend…
de jonge man deert het
niet

hij denkt aan haar

voordat de regenbui hem
zal doorweken
schrijft hij woorden van
liefde , herhaalt ze
telkens weer

ontroerd is hij
hij zal haar bloemen
sturen, zijn eigen

Warda