Verdwaald

Elise van Munster

verdwaald in het diepst van de nacht,
zoekend naar jou die op mij wacht.

angstig door donkere bossen..waar moet ik heen?
kom me halen..laat me niet alleen.

het ritselen van takken..de wind door de bomen,
open je armen..laat me bij je komen.

ik ren maar door en door..angstig en bezweet,
zoekend naar jou..niemand die het weet.

waar blijf je? waar ben je heen..wacht op mij,
met tranen in mijn ogen denk ik..waar ben jij?

ik voel mijn angst..kom me halen AUB!,
open je armen..neem me met je mee.

ik sluit mijn ogen..zittend bij een boom,
denkend aan jou doe ik ze weer open.. het was maar een droom!

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 09-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Elise van Munster (Actief sinds: 09-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Verdwaald’ van Elise van Munster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.