INLOGGEN
«»

Hopeloos

Hoe kan ik je nou vertellen,
Wat ik voor jou voel?
Als ik steeds langs je loop,
Met alleen een rood hoofd en een grote grijns op mijn smoel...

 

Zolang ken ik je nog niet,
Maar ik weet wel dat ik om je geef.
Mijn dromen worden steeds heftiger,
Bij jou zijn, dat is wat ik in mijn dromen beleef.

 

Al die tijd dat ik er voor je was,
Heb ik je beter leren kennen.
Toen ik merkte dat ik wat voor je voel,
Tja, dat was voor mij heel erg wennen.

 

Ik wist geen woorden meer uit te brengen,
Bang, om iets fout te zeggen.
Die stap, die streep, en die andere moeilijke dingen,
Die heb ik kunnen verleggen.

 

Die stap en die streep,
Zijn nu verleden tijd.
Ik ben gewoon vanaf nu,
Een spontane vrolijke meid.

 

Ik wil je gewoon vertellen,
Dat ik van je hou.
Maar ik kom niet uit mijn woorden,
Ik begin te haperen als ik denk aan jou.

 

Als ik aan jou denk,
Maakt die gedachten mij gek.
Vanaf dat moment dacht ik wauw!
Want ik, ik ben gek op jou:-S

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 11-01-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

V.E.Spijker
Actief sinds: 11-01-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hopeloos’ van V.E.Spijker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.