«»
even van de wereld weg
om mijn gedachten bij elkaar
te rapen over wat je hebt gezegd
mijn hoofd tegen je borst
je armen om me heen
ik wil het kloppen voelen
de stilte maakt me zo alleen
ik denk nu niet aan morgen
dan zijn je handen weg
je gaat uit mij vertrekken
ik voel je als een lege plek
je woonde in me
was mijn thuis, samen door
de voordeur die we deelden
geen flat maar een echt huis
we haalden alles leeg
behalve de herinneringen
onzichtbaar voor wie komen gaat
is de taal die op de muren staat
houd me nog even vast
voordat we sluiten, hier gingen
we ons vaak te buiten aan elkaar
een hand de laatste kus nu ga ik maar
taal die op de muren staat
laat me in je armen slapeneven van de wereld weg
om mijn gedachten bij elkaar
te rapen over wat je hebt gezegd
mijn hoofd tegen je borst
je armen om me heen
ik wil het kloppen voelen
de stilte maakt me zo alleen
ik denk nu niet aan morgen
dan zijn je handen weg
je gaat uit mij vertrekken
ik voel je als een lege plek
je woonde in me
was mijn thuis, samen door
de voordeur die we deelden
geen flat maar een echt huis
we haalden alles leeg
behalve de herinneringen
onzichtbaar voor wie komen gaat
is de taal die op de muren staat
houd me nog even vast
voordat we sluiten, hier gingen
we ons vaak te buiten aan elkaar
een hand de laatste kus nu ga ik maar
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘taal die op de muren staat’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Liefdesgedichten (jubileum / relatie)
Nieuwste gedichten
- MIJN TEKORT (1) ....
- goedemorgen
- [ Ben ik nog mijzelf ]
- Nieuwe start
- Liefde versterkt elkaar
- Vijftig jaar getrouwd