«»
ik kan er niet meer tegen.
Door het leven heen,
voel ik het blijvende geween.
Kijk ik door het leven,
dat me is gegeven.
Zoek ik dat geluk,
want nu is dit stuk.
Ik wil leven voelen in mij,
en dit beleven met jullie erbij.
Ik wil me niet verscheuren,
maar me doen opbeuren.
Ik wil zien hoe het leven zou zijn,
zonder deze pijn.
Myrthe Dokens, 3/7/2020
Leven
Het leven,ik kan er niet meer tegen.
Door het leven heen,
voel ik het blijvende geween.
Kijk ik door het leven,
dat me is gegeven.
Zoek ik dat geluk,
want nu is dit stuk.
Ik wil leven voelen in mij,
en dit beleven met jullie erbij.
Ik wil me niet verscheuren,
maar me doen opbeuren.
Ik wil zien hoe het leven zou zijn,
zonder deze pijn.
Myrthe Dokens, 3/7/2020
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 28-09-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Myrthe DokensActief sinds: 08-05-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Leven’ van Myrthe Dokens zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]