Tredmolens voorbij
tredmolens voorbij
ik liet mijn
donkere stappen gaan
bleef zelf staan
in onthutsend duister
de tredmolens voorbij
voelde vrij van
dwangmatig koersen
zonder roergangerszweep
het eerste licht
markeerde kanten
die zicht gaven op een
eindeloos verdwijnpunt
ik ervaarde diepte
in een voorheen
draaiende wereld
als een tollend plat vlak
licht loos heeft tijd
alle dimensies met
voeten getreden en
van heden de spil gemaakt
zonder perspectief
ben ik verloren geraakt
tot ik zwart heb gekraakt
door niet uit te stappen
wil melker
19/12/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-12-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tredmolens voorbij’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.