«»
Een man die huilt met de wolven.
Bij het nachtelijk uur bij volle maan
wordt vergeefs naar geluk gedolven.
Een man alleen, een wolvenman.
Een man, een roofdier ver van huis.
Bij het nachtelijk uur bij een romantisch vuur
voelen wolven zich thuis.
Een man alleen , een wolvenman.
Een man die de weg van de eenzaamheid kent.
Bij het nachtelijk uur, bij streken wild puur
wordt een hart niet voor de ochtend getemd.
Bij het nachtelijk uur
komen de wolven uit hun holen.
Bij nachtelijk vuur van de volle maan
ziet men hen naar buitengaan.
Een man, een wolf, een wolvenman
niet voor het daglicht aanbevolen.
Bij het vuur van de volle maan
Een man alleen, een wolvenman.Een man die huilt met de wolven.
Bij het nachtelijk uur bij volle maan
wordt vergeefs naar geluk gedolven.
Een man alleen, een wolvenman.
Een man, een roofdier ver van huis.
Bij het nachtelijk uur bij een romantisch vuur
voelen wolven zich thuis.
Een man alleen , een wolvenman.
Een man die de weg van de eenzaamheid kent.
Bij het nachtelijk uur, bij streken wild puur
wordt een hart niet voor de ochtend getemd.
Bij het nachtelijk uur
komen de wolven uit hun holen.
Bij nachtelijk vuur van de volle maan
ziet men hen naar buitengaan.
Een man, een wolf, een wolvenman
niet voor het daglicht aanbevolen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 10-11-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Willem Bernardus TijssenActief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bij het vuur van de volle maan’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]