«»
van het eens zo artistieke hart,
dat van woorden vlinders vormden;
vervlochten bloemen rond het eens
zo groene blad.
Als het licht het leven dooft
van het ooit zo waarachtig hopen
op dat sprankje eeuwig licht, dat de
duisternis voor geluk moest kopen.
Dan doet soms het onrecht verdrietig
pijn; en huilt het aan de achterkant van
het gelukkig zijn.
Dan vlindert soms de vlinder door een
te korte nacht; waar een lichtje dooft
in zijn laatste kracht.
hopen op dat eeuwig sprankje licht
Als het licht het leven dooftvan het eens zo artistieke hart,
dat van woorden vlinders vormden;
vervlochten bloemen rond het eens
zo groene blad.
Als het licht het leven dooft
van het ooit zo waarachtig hopen
op dat sprankje eeuwig licht, dat de
duisternis voor geluk moest kopen.
Dan doet soms het onrecht verdrietig
pijn; en huilt het aan de achterkant van
het gelukkig zijn.
Dan vlindert soms de vlinder door een
te korte nacht; waar een lichtje dooft
in zijn laatste kracht.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 19-09-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Willem Bernardus TijssenActief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘hopen op dat eeuwig sprankje licht’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]