Trekvogelen
De hersenen boven mijn mond
laten me op tijd eten
twee uitlopers sporen
voedsel op en zo is het
uit de hand gelopen
De ogen lieten de handen lopen
naar de oneetbare wereld, en
lieten ze extra kamers bouwen
om spullen te bewaren
Ook ik ging lopen
en van tijd tot tijd terug
trekvogelen naar vroeger
mijn vrienden en familie
waar mijn drang begon
om radslagen te maken
naar een andere wereld
weg van de thuistafel
waar ik uitgegeten was
en in de verte keek, waar
ik aangeraakt hoopte worden
door een nieuwe liefde
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-05-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Zywa (Actief sinds: 25-04-2018)
Informatie bij het gedicht
Bundel 'De trek'
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Trekvogelen’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.